مهدی, ما و بالاترین

راستش رو بخواهید از این دعوای بالا و بالاترین دیگه خسته شدم. بالاترین تکرار داستان اون بچه شده که دو نفر ادعای مادریش  رو داشتن, فقط گویا این دفعه تا تکه نشود کسی قصد ندارد رضایت بدهد. قصدم از نوشتن این چند خط این است که چند نکته را به همه دوستان گوشزد کنم تا شاید رفته رفته تنش پیش آمده فروکش کند.

اول این که مهدی و میترای عزیز, به روشنی مشخص است که تیم دو نفره شما در مدیریت بالاترین به مشکل برخورده است. این گفته مدعی ناتوانی هیچ یک از شما نیست, بلکه جایگاه بالاترین بعد از خرداد 88 چنان دچار دگرگونی شده که نامیدن آن به عنوان فقط یک سایت اشتراک لینک کاملا اشتباه است. بالاترین کارکردهای جدیدی پیدا کرده که کارکرد های قبلی آن را کاملا به حاشیه رانده است و به دلیل همین کارکرد های جدید, انتظارات جدید و رویکردهای جدید نیز خلق کرده است. بر این باورم که مدیریت باید از افراد بیشتری استفاده کند, سعه صدر بیشتری داشته باشد و مهمتر از همه بجای مونولوگ, با کاربران وارد دایالوگ شود.

بی تعارف رویکرد شما در تنش هفته گذشته اشتباه پشت اشتباه بود. یعنی شما بجای این که اول تصمیم به حذف بگیرید, بعد طرح یکماهه اعلام کنید, بعد حسابی از طرح دفاع کنید و با کاربران چالش کنید, حساب ها را ببندید و سرآخر نظر سنجی برگزار کنید…باید اول پیشنهاد خودتون رو اعلام می کردید و دلایل اون رو روشن و شفاف با کاربران مطرح می کردید, بعد نظرات مختلف رو می شنیدید و به هر کدام پاسخ شایسته می دادید. بعد نظر سنجی می کردید. بعد طرح یک ماهه اعلام می کردید. بعد تصمیم نهایی سایت را اعلام می کردید. یعنی دقیقا برعکس آنچه کردید.

امروز هم پیشنهاد جدی من به مدیران این است که به جای تک گویی های پراکنده, به شکل روشن و در فضای شفاف با کاربران وارد گفتگو شوید. بخش عمده ای از تنش پیش آمده ناشی از «حس بی منزلت بودن» است که تصمیم اخیر بالاترین و رفتار مدیران به بیشترین کاربران القا کرده است. اولین وظیفه مدیریت از بین بردن این احساس عمومی با ورود به گفتگوی برابر و شفاف با کاربران است.

از طرف دیگر کاربرانی که هر روز بر تنش در بالاترین می افزایند بسیار بهتر است که جای مقابله به تفاهم بنشینند و پیشنهادات روشن و آشکار در جهت افزایش کارایی بالاترین ارائه کنند. با خود بیاندیشیم که چه قدر از عملکرد ما در جهت ارتقا جامعه بالاترین و چه قدر از آن در جهت تضعیف آن بوده است.

بر این باورم که تصمیم محدود کردن لینک های توهین آمیز مورد استقبال کاربران بیشتری قرار می گرفت اگر پروسه تصمیم سازی و دلایل این تصمیم شفاف می شد, از کاربران درخواست همراهی و همدلی می شد,شائبه  ایجاد نظارت استصوابی و عقل برتر و شورای نگهبان از بین می رفت و سازوکاری دموکراتیک برای اعمال این تصمیم طراحی می شد.

بالاترین دارایی همه کاربران آن است و همه کاربران باید در جهت افزایش کارایی و منزلت سایت کوشا باشند. ادامه روند فعلی متاسفانه نشاندهنده این است که اصل دارد فدای فرع می شود.